TEXTS FOR NOTHING

Kris Verdonck regisseert Johan Leysen in een unieke opvoering van deze tekst. Texts for Nothing is de ultieme monoloog voor Leysen. Zijn jarenlange ervaring maakt hem tot de geknipte acteur om deze tekst nu te spelen. Deze drie uur durende tour de force wordt een b zondere ervaring, die het publiek onderdompelt in de gedachtenwereld van Beckett.

De ‘Teksten voor Niets’ z n geschreven als proza en worden slechts zelden opgevoerd. De toestemming ervoor krijgen is geen sinecure. Het is dus uitzonderlijk ze op scène te zien. Veertig jaar na de iconische versie door Joseph Chaikin uit de jaren tachtig, wagen Kris Verdonck en Johan Leysen er zich aan. Voor Leysen is deze monoloog na meer dan vijftig jaar de kroon op zijn rijke acteercarrière. Als iemand zo’n uitdagende Beckett als Texts for Nothing opnieuw kan doen leven op een podium, is het Johan Leysen wel. De prachtige hersenspinsels en verbeten zoektocht naar de juiste woorden om zijn bestaan te vatten, zijn een kolfje naar zijn hand. Voor Kris Verdonck zijn alle elementen aanwezig om een spectaculair decor te ontwerpen: ontdubbelingen, spoken, verlaten landschappen, machines, objecten... de desolate wereld van Beckett sluit naadloos aan bij de mechanische wereld van Verdonck.

Twijfel en isolatie

De Texts for Nothing zijn een scharnierpunt in het werk van Beckett. Geschreven aan het begin van de jaren vijftig, vormen ze de overgang van langere verhalen naar korte teksten in het oeuvre van deze Nobelprijswinnaar. Na de Tweede Wereldoorlog bleef er van grote, vaste waarden niet veel meer over en kwamen er twijfel en onzekerheid in te plaats. Vandaag, met het failliet van de waarheid en koortsachtig zoeken naar identiteiten, is die onzekerheid alleen maar groter geworden. Wat betekent het nog om in een geglobaliseerde, technologische wereld ‘mens’ te zijn? Het personage in Texts for Nothing kan je zo bekijken als de vertwijfelde Westerse mens, vastgelopen en vergeefs op zoek naar antwoorden.

Tegelijk is dit ook een ultieme lockdown-tekst: alleen zijn met je gedachten die maar blijven komen en alle kanten op gaan, opgesloten en zonder enig idee van wat er precies aan het gebeuren is. Om de eenzaamheid en worsteling van een maandenlange quarantaine te begrijpen, moet je Beckett lezen. De Texts for Nothing balanceren op de rand van het verdwijnen, tussen licht en donker, tussen spreken en stilte, tussen beweging en stilstand, tussen leven en dood, tussen het zoeken naar en het loslaten van een verhaal. Ondanks, of net dankzij al dat malen, zitten deze teksten vol met prachtige zinnen, mooie poëzie, grappige zelfrelativering en ontroerende herinneringen. Bovenal getuigen ze van een wil om door te gaan, ook al lijkt het onmogelijk: die drive en mix van emoties leveren een intense avond op.

Stemmen en beelden

Om die eenzaamheid en de verschillende innerlijke stemmen die uitdrukking geven aan alle twijfels vorm te geven, creëert Kris Verdonck een bijzondere scenografie. Met voice over, video-projecties, hologrammen en machines schept hij  een omgeving waarin Leysen kan verdwijnen en weer opdoemen, zich kan ontdubbelen en met zichzelf in dialoog kan gaan, of net als het publiek, kan luisteren naar die diepe, indringende stem.

In ACT (2020) gingen Kris Verdonck en Johan Leysen al eerder aan de slag met fragmenten uit Texts for Nothing. Deze voorstelling werd gesmaakt door zowel publiek als pers en werd geselecteerd voor Het Theaterfestival in Vlaanderen en Nederland.

Het stond in de sterren geschreven dat de combinatie van Samuel Beckett, Kris Verdonck en Johan Leysen iets moois zou opleveren. Een uur lang hang je aan de lippen van een man die hopeloos verstrikt raakt in z n poging zichzelf en de wereld rondom hem te de definiëren.
Uit het juryrapport van het Theaterfestival 2020