PELLET

PELLET
Kristof Vrancken

Agenda

16.06.22 17.07.22
28.04.17 06.05.17
15.03.16 17.03.16
11.02.16 14.02.16
23.06.11 26.06.11
26.02.11 27.02.11
10.11.10 12.11.10
10.09.10 12.09.10
14.07.10 17.07.10
  • "Er bestaat een wezen dat Odradek heet. Het ziet er ongeveer uit als een platte stervormige garenklos, en inderdaad schijnt het ook met garen omwoeld te zijn; in ieder geval mochten het alleen maar afgebroken, oude, aan elkaar geknoopte, maar ook in elkaar verwarde stukjes garen van allerlei verschillende kleuren en soorten zijn. [...] Je zou graag willen geloven, dat dit wezen vroeger een of andere doelmatige vorm heeft gehad en nu alleen gebroken is. [...] Hij verblijft afwisselend op zolder, in het trappenhuis, in de gangen, in de vestibule. Dikwijls is hij maandenlang onzichtbaar; dan is hij waarschijnlijk naar andere huizen verhuisd; maar hij komt zonder mankeren weer naar ons huis terug. [...] Tevergeefs vraag ik mij af, wat er met hem zal gebeuren. Kan hij doodgaan? Alles wat dood gaat heeft eerst een soort van doel, een soort van werk gehad en daardoor is het versleten; maar dat gaat bij Odradek niet op. [...] Klaarblijkelijk doet hij niemand kwaad; maar het idee dat hij mij nog overleven zal, vind ik bijna pijnlijk." 

    Uit: 'De zorgen van een huisvader' (Franz Kafka)

    PELLET

    PELLET

    In het halfduister ligt een enorme bol. Het is niet meteen duidelijk uit welk materiaal hij gemaakt is, of hoe zwaar hij zou zijn. Of is het toch een projectie? Die ambiguïteit maakt hem tot iets geheimzinnig en bevreemdend. Als toeschouwer sta je naast een object met een eigen leven dat zich niet zomaar laat doorgronden. Aan de basis van deze installatie, PELLET, ligt het kortverhaal ‘De zorgen van een huisvader’ (1919) van Franz Kafka. In dit verhaal vertelt de huisvader uit de titel over Odradek, een mysterieus wezentje dat geregeld bij hem onderaan de trap woont. Odradek bestaat uit een stervormige klos met warrig garen errond, waaraan een stokje met een soort poot verbonden is. Odradek kan praten en zich voortbewegen, maar is verder een ‘nutteloos’ object. Net zoals bij Odradek, is het aangenaam vertoeven in het gezelschap van PELLET, en tegelijk is het een verontrustende figuur die doet nadenken over het verborgen leven van objecten. Zowel PELLET als Odradek zijn een voorbeeld van hoe het doorkruisen van de grenzen die subject en object van elkaar scheiden, tot een unheimliche ervaring kan leiden. ‘Levende dingen’ met menselijke eigenschappen zijn letterlijk niet thuis te brengen, en krijgen iets beklemmend en onbehaaglijk. De vervreemding veroorzaakt door objecten was voor Kafka een manier om het te hebben over hoe de moderne mens vervreemd raakt in een wereld met nieuwe technologieën, geweld en bureaucratie. Ook dat is een gevoel dat PELLET bij de toeschouwer oproept: als objecten en systemen doorgaan zonder de mens nog nodig te hebben, wat is onze plek dan nog?

    PELLET maakte deel uit van het intallatieparcours K, a society (2010), een reeks van tien installaties waarvoor het werk van Kafka het uitgangspunt was. Als ‘performatief object’ is het kenmerkend voor de manier waarop in het werk van Kris Verdonck objecten en machines even performatief zijn als menselijke dansers en acteurs.

Credits

Concept & regie: Kris Verdonck
Dramaturgie: Marianne Van Kerkhoven (Kaaitheater)
Constructie: Sylvain Spinoit
Productie: A Two Dogs Company
Productieleiding: Hendrik De Smedt
Productie assistentie: Karolien De Bleser
Zakelijke leiding: Han De Meulemeester
Coproductie: Theater der Welt 2010 (DE), Transdigital (Interreg), Kunstencentrum Vooruit (BE), Productiehuis Rotterdam / Rotterdamse Schouwburg (NL), Kaaitheater (BE)
In samenwerking met: Schauspiel Essen (DE), Le manège.mons (BE) en Technocité (BE) in het kader van Transdigital
Met steun van: de Vlaamse Overheid, de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC)