DETAIL

In de installatie DETAIL hangt een groot en massief rotsblok aan het plafond. De steen hangt aan een staalkabel, aan een kogellager, zodat de hij volledig rond zijn as kan draaien. De kogellager wordt in beweging gebracht door een stalen wiel, dat ronddraait door middel van een elektromotor. En deze elektromotor wordt via zonnepanelen aangedreven. Deze hele keten leidt tot een relatief eenvoudige situatie: wanneer de zon schijnt, draait het rotsblok rond zijn as. Eens de steen aan het draaien gaat, en dus eens de zon schijnt, is het mechanisme tegelijk onverbiddelijk: het fatalisme van een wereld die moet en zal draaien. Een mobile met zonlicht. Een surreëel beeld, met een zweem van gevaar en tegelijk fascinerend. 

De hele (ingewikkelde) technische constructie heeft geen ander doel dan de “poëzie” van een zwaar gevaarte laten zweven en ronddraaien. DETAIL is in die zin een nutteloos gebruik van kennis en materiaal en daardoor des te bevreemdender. De vraag kan evenwel gesteld worden, of vele andere ontwikkelingen die we ‘technische vooruitgang’ noemen, de wereld werkelijk vooruithelpen. Het destructieve potentieel van steeds grotere, snellere, meer efficiënte en automatische algoritmes, processors, motoren en vuurkracht laat zich dagelijks gelden in oorlogen en in de uitputting van onze planeet. Waar brengt technologische kennis ons heen en stelt ze ons in staat de problemen van onze tijd – grotendeels veroorzaakt door ‘technologische vooruitgang’ – aan te pakken? DETAIL is wellicht daarom ook stilstand: als bevroren in de lucht blijven hangen, ter plekke rondjes maken in een vacuüm.