DARK

In deze voorstelling zet Verdonck zijn onderzoek verder naar de spanning tussen aanwezigheid en afwezigheid, echt en fake, mens en technologie, en dat in tijden van AI.

Mustaf Ahmeti en Jeroen Van der Ven zijn de performers in deze performance die bestaat uit drie delen: DARK, ACT #2 en BRASS #2. Live en digitale lichamen en stemmen wisselen elkaar af, tot op het punt dat ze nog moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn. DARK verkent in de theaterruimte die andere black box: de ruimte achter het computer- of smartphone scherm en de algoritmes en artificiële intelligentie achter allerlei sociale media en chatbots. Een performer omringd door glazen panelen manipuleert de schermen, verdwijnt, verschijnt weer en lijkt het publiek mee te willen trekken in hun ruimte.  
Door middel van artificiële intelligentie zet ACT #2 het werk dat Verdonck en acteur Johan Leysen (1950-2023) deden over Samuel Beckett verder. Het dertiende en laatste deel van Samuel Becketts Texts For Nothing (1952), gesproken door de stem van Johan Leysen, weerklinkt in een ruimte met stapels grijze dekens. In BRASS #2  weerklinkt muziek uit drie sousafoons, maar de bron van de geluiden is onbepaald in dit experiment met artificiële aanwezigheid.

Welke lichamen en levensvormen bevinden zich ‘achter’ onze schermen? En welke impact hebben die schermen en digitale entiteiten op ons lichaam, op onze zintuigen, ons gevoel voor realiteit? Net als de menselijke performers, hebben ook de objecten in deze voorstelling een ambigue status. Worden ze aangestuurd door de performers of omgekeerd, of bewegen ze autonoom? Alles lijkt met elkaar verbonden en ook de toeschouwer zal zich een houding moeten aanmeten in deze spookachtige wereld waarin het begrip ‘werkelijkheid’ op losse schroeven komt te staan.