ELEVATIONS - Maxime Denuc in samenwerking met Kris Verdonck

 ELEVATIONS - Maxime Denuc in samenwerking met Kris Verdonck

23.06.24

Première ELEVATIONS

ELEVATIONS - Maxime Denuc in samenwerking met Kris Verdonck

Elevations is een installatie geïnspireerd op de dub-techno, een muziekgenre ontstaan in Berlijn in de jaren 1990. Dub-techno kruist minimal techno met Jamaicaanse dub, waaraan ze het gebruik van enorme delay effecten ontleent. Door haar mistige esthetiek, haar harmonische eenvoud en de microvariaties in motieven, heeft dub-techno iets weg van de melancholie van het einde van een feest, wanneer de lichamen zich ontspannen, het moment waarop de dag de nacht aflost. Wellicht daarom omschreef onderzoeker Alessio Kolioulis deze muziekstijl als een “hybride futuristische nostalgie."

Elevations ensceneert deze specifieke tijd-ruimte door middel van een vormelijke en poëtische vertaling: het muzikale materiaal is niet langer het product van synthetische klanken, maar van de pijpen van een computergestuurd orgel. Dit instrument – gemaakt door Tony Decap speciaal voor deze installatie – is vormgegeven als een acht meter lange rij en staat centraal in de ruimte. Elk van de pijpen kan afzonderlijk aangestuurd worden, waardoor de mogelijkheden zich vermenigvuldigen: het orgel kan zowel complexe harmonische massa’s, als fragile ademhalingen produceren. De impact van deze lange rij orgelbuizen en de klankversterking van het instrument, dompelen het publiek onder in een immersieve geluidsomgeving, waarin het akoestische en het elektronische niet meer van elkaar te onderscheiden zijn.

De scenografie bestaat uit 3 gloeilampen die langzaam ronddraaien door middel van een ouderwetse mobile. Het geheel is een voorzichtige balans tussen een aantal elementen: hightech en lowtech, diepe duisternis en helder licht, langzaam en snel, hoog en laag.

Interactieve media controleren de bewegingen van de mobile en de helderheid van de gloeilampen. De scenografie sluit naadloos aan bij het instrument en de muziek: een klassiek orgel, bespeeld door digitale media en robotica.  

Het instrument en de scenografie spelen zelfstandig, de mens komt er niet meer aan te pas. De machines vervangen de mens op één van de laatste plekken waarvan men zou hopen dat we onvervangbaar zouden zijn, de akoestische muziek. Het geheel ademt de sfeer van een bijna verlaten, vroege afterparty, waarbij mensen niet weten waarom ze er nog zijn, er geen reden meer is om te blijven, maar ook niet om weg te gaan.

29.06.24 - 30.06.24
Festival Interstices - Plateforme 10
Lausanne (CH)

30.08.24 - 31.08.24
Meakusma Festival
Eupen (B)

19.09.24 - 20.09.24
STUK
Leuven (B)