BRASS #2

BRASS is een spookorkest. Drie sousafoons spelen vanzelf en lijken te zweven in de ruimte. Deze geautomatiseerde instrumenten maken deel uit van Verdoncks onderzoek naar een theater na de mens. Maxime Denuc componeert elektronische muziek en werkte de voorbije jaren met computergestuurde orgels als krachtige synthesizers. Voor BRASS #2 creëerde hij een klankstuk, geïnspireerd door de principes uit de circulaire muziek. Maxime Denuc is artist in residentie bij A Two Dogs Company / Kris Verdonck.

Menselijke emotie en het vermogen tot abstractie worden misschien wel het sterkst tot uiting gebracht in muziek en het spelen van een instrument. Muziek is ook iets van de goden, van de hemelse tonen op de Olympusberg tot de harmonie der sferen die weerklinkt in het heelal.

BRASS is een spookorkest. De drie sousafoons spelen vanzelf, ze lijken te zweven. De machines, geautomatiseerde instrumenten, zijn de bron van muziek in een omgeving waar de goden en de mens verdwenen zijn. De sousafoons werden ontwikkeld door Decap, specialisten in het maken van automatische muziekinstrumenten. Hun roterende bewegingen creëren een slow motion doppler effect, waarbij klanken soms samenkomen en dan weer van elkaar verwijderen. In BRASS werkt Kris Verdonck verder aan zijn onderzoek naar een theater zonder performers. Met de toenemende technologisering van de samenleving en de destructie door oorlog en klimaatverandering, is de mogelijkheid van een wereld zonder mensen nog nooit zo dichtbij geweest. Nochtans heeft de klank menselijke trekken: er wordt geademd, geblazen, “geoefend” en opgewarmd. In een perpetuum mobile hangen de instrumenten in een donkere ruimte – hun materiaal glanst, maar het lichaam waar ze normaal op rusten, is er niet meer.